Deze norm kan beschouwd worden als de instapnorm voor bedrijven die hun eerste stappen zetten in kwaliteitsbeheersing bij het lassen.

Omdat volgens deze methode enkel de mechanische eigenschappen van het toevoegmateriaal gegarandeerd zijn, blijft het gebruik van de norm beperkt tot basismaterialen waarvan we weten dat de mechanische eigenschappen weinig aangetast worden door te lassen. De toegelaten materiaalgroepen volgens ISO/TR 15608 (1.1, 8.1, 21, 22.1 en 22.2) zijn integraal overgenomen uit de vorige versie. Bovendien mogen er geen eisen gesteld worden aan de verbinding qua hardheid, impact, voorwarm- en interpasstemperatuur of warmtebehandeling.

De scope van de norm kan mogelijks de indruk geven dat de norm enkel voor hoeklassen geldig is, maar de norm kan zowel voor stompe lassen als voor hoeklassen toegepast worden.  

De voornaamste wijzigingen op een rijtje:

• de toegelaten lasprocessen zijn uitgebreid met het enkeldraads onder poederdek lassen.

• de toegelaten materiaaldikten voor stompe lassen en hoeklassen:
  
  • Voor staal is er geen ondergrens meer, enkel een bovengrens van max 40mm.
  • Voor aluminium is er nu een bovengrens van max 20 mm ingevoerd.
• de minimale keeldoorsnede voor hoeklassen is van 3 naar 1mm gebracht
• geen eis meer ten aanzien van de diameter
• opmaak van een WPQR-formulier

In de WPQR dient vanaf nu ook een een WPQR-formulier opgemaakt te worden die de range van je procedurekwalificatie aangeeft en stelt dat er een positieve beoordeling uitgevoerd is van alle eisen. De norm heeft een voorbeeld in bijlage A toegevoegd.

Algemeen kan je stellen dat de nieuwe norm ruimer kan toegepast worden! Denk aan bv. de lassen op balustrades met kleine buisjes en kleine a-waarden, dunne platen, die voorheen niet via deze norm gekwalificeerd konden worden.

De norm is verkrijgbaar op de site van het NBN.